Monthly Archives: Nisan 2018

Hapiste Haksız Yatanlara Adıyorum Onurlu yalnızlığı öğretir dostum. Yalnız kaldığın zaman da güçlü olduğunu. Bilinçli mücadeleyi öğretir. Dışarda pek farkında olmadığın. Neden burda olduğunu anladığın zaman öğrendiğin bilinçli mücadeleyi öğretir. Neyin savaşını verdiğini daha iyi anlarsın ve artık neyin savaşını … Okumaya devam et →

Ulus olamadık, belli oldu. Cumhuriyetin kurucuları “ulus-devlet” olmayı hedeflediler. Geri kalmış kültürün direnmesine kapitalizmin sömürü hesapları da eklenince bu hedef gerçekleşemedi. Sınıfsal bölünme daha da derinleşti. AKP’de somutlaşan “cemaatler- tarikatlar iktidarı” güçlendikçe de ülkenin kabilelere bölünmesi kaçınılmaz oldu. Bugün -aralarında … Okumaya devam et →

Bir ağaç gördüm bahçemde. Çırılçıplak. Yaprakları savrulmuş sert rüzgârlarla. Uçları kırılmış dallarının. Gövdesi çatlamış soğuktan. Yapayalnız. Kış soğukları ağaçlara acımaz. Öyle dururlar tek başlarına. Kimse hatırlarını sormaz. Umutları da kırılmış mıdır, bilemezsin. Yeniden yapraklanır mı, bilemezsin. Ağaç. Tek başına. Çırılçıplak. … Okumaya devam et →

Direnen akademisyenlere adanmıştır Osmangazi Üniversitesi’nde yaşanan felaket neler anlatıyor? Öncelikle bir “şiddet toplumu”olduğumuzu anlatıyor. Şiddetin bir “sorun çözme yolu” olarak kabul edildiğini.   Dört cinayeti işleyen katilin bir “iftiracı muhbir” olduğunu. “Muhbir” değil, “iftiracı muhbir”. Çünkü, “muhbir”, gizli bir olayı … Okumaya devam et →

Çağımızın “anksiyete çağı’ olduğu söyleniyor. Gerçekten, “kaygı çağı” da olabilir. Güvensizlik. Belirsizlik. Bilinmeyen tehditler. (Yoksa bilinen mi desek?). Kayıp korkuları. Her toplumun kendine özgü kaygıları. Her dönemin kendine özgü kaygıları. Ama durun. NO PANİK. İnsan demek biraz da kaygılar demek … Okumaya devam et →

Akın Atalay’a adanmıştır. Kahramanlar aslında sıradan insanlardır. Sadece kendi hayatlarını yaşamak isteyen sıradan insanlar. Ama koşullar onları ‘kahraman’ yapar. Çünkü onlar köleliği ve esir olmayı kabul etmezler. Köleliğe ve esirliğe başkaldırırlar. Böylece sıradan ayrılırlar. Onlara kahraman deriz. * * * … Okumaya devam et →

Prof. Dr. Onur Hamzaoğlu Bu toplumun vicdanıdır. Özgür olmalıdır. Moises Naim’in kitabını okuyorum: Gücün Sonu. Dünyada bilinen güç odaklarına, devletlere, kiliselere, savaşlara yüklenen gücün nasıl sonuna gelindiğini anlatıyor. Yazar, 36 yaşında Venezüella Kalkınma Bakanı olmuş, Dünya Bankası’nda yönetici direktörlüğü yapmış … Okumaya devam et →

Her yerde bu soruyla karşılaşırım: Umutlu musunuz? Her zaman bu yanıtı veririm: Umut karardır. Eğer kararınız varsa umudunuz da vardır. Ama umut dediğiniz bir bekleyiş ise boşuna hayal kurmuş olursunuz. Umudunuz var mı? Önümüzdeki seçimlerden umudunuz var mı? Demokrasiden umudunuz … Okumaya devam et →

Düşmanın senden güçlüyse senin öyle sanman senin güçsüzlüğündendir. Dönüp kendine bakacaksın. Neden güçsüz olduğunu anlayacaksın. Neden güçsüzsün? Korkuyor musun? İdmanın mı eksik? Araçların mı eskidi? Bileceksin. Göreceksin. Ve Güçsüzlüğüne alışmayacaksın. Çünkü, insan güçsüzlüğüne alışır. Kolaydır güçsüzün ağlaşması. Rahatına gelir insanın. … Okumaya devam et →

Cumhuriyet gazetesi. Bir gazeteden çok daha fazlası. Toplum için güvenilir haber alma, doğruları öğrenme kanalı. Basın için akademi. Toplum kültürü için buluşma merkezi. Türkiye Cumhuriyeti’nin kimlik kartı. Mustafa Kemal Atatürk’ün kurduğu üç kurum: Türkiye Cumhuriyeti. Cumhuriyet Halk Partisi. Cumhuriyet gazetesi. … Okumaya devam et →